Langkawi en Kuala Lumpur

Reisverslag nummer 5 alweer. Inmiddels ben ik verhuisd naar een ander land.
's Ochtends eerst naar immigratiekantoor voordat ik kon inchecken bij de boot. Dit keer ging dat sneller dan verwacht. Na anderhalf uur op een redelijk comfortabele boot aangekomen in Langkawi. Samen met Jaimie het Amerikaanse meisje was ik nu onderweg, zij had haar plannen gewijzigd en ging dezelfde dag ook naar Langkawi. Aangekomen op Langkawi opnieuw naar immigratiekantoor, maar dan om de stempel van Maleisië te krijgen. Samen zijn we met een taxi naar het hostel gegaan. De taxi chauffeur wist wel waar het was en dropte ons en gaf aan waar we naar toe moesten lopen, dit bleek helemaal verkeerd te zijn. Gevraagd waar we moesten zijn en hebben opnieuw een taxi genomen. Doordat we uit Thailand kwamen hadden we geen ringgit op zak, dat is de munteenheid in Maleisië. Geen punt, de taxi chauffeur bracht ons naar een bank, die deed het niet, het omwissel loket was gesloten terwijl de medewerkster in het hokje zat. Na een kwartier en meerdere pogingen gelukt om geld om te wisselen, helaas was de taxi chauffeur erg boos en wou ons niet verder rijden (en dan hoef ik ook niet bij hem in de taxi te zitten). Gelukkig was ons hostel dichtbij en konden we het belopen. Een schoon en mooi hostel tussen het strand en de hoofdstraat, een prima locatie. De rest van de dag hebben we doorbracht op het strand om even te relaxen en te kijken naar de zonsondergang. Heel bijzonder maar aan het einde van de middag kwamen er op eens heel veel moslims op het strand en gingen toen massaal het water in met al hun kleren.
's Avonds hebben we gegeten met een andere jongen uit het hostel genaamd Tim en een ander meisje die in dezelfde kamer sliep in Koh Lipe.
Dag 2 op Langkawi heb ik alleen doorgebracht. De andere 3 hebben die dag een auto gehuurd en ik wou graag op het strand vertoeven. Die dag was voor mij lekker zonnen en relaxen.
Dag 3 moest ik uit checken en heb ik afscheid genomen van Jaimie, die ik misschien in Chiang Mai weer tegen kom want ze is er in dezelfde tijd. Met Tim ben ik nog naar de stopping mall geweest waar alles duty free is. Zo heb ik een nieuwe grotere dag rugzak gekocht en nog wat kleren, want daar heb ik echt te weinig van.
Met een taxi ben ik naar mijn andere hostel gegaan. Een hostel wat lijkt op een resort en meer midden in het eiland ligt. Op de foto's zag het er goed uit, met een zwembad en de reviews waren erg goed en hij was goedkoop namelijk €5 per nacht. Daar aangekomen leek het wel een echt resort maar dan iets versoberd waardoor de prijs naar beneden is gegaan en het erg aantrekkelijk is voor backpackers.
Een bed in een gemengde slaapzaal geboekt maar ik kreeg mijn eigen kamer met 2 tweepersoonsbedden en een goede douche. Helemaal enthousiast en zo fijn om je eigen plekje te hebben, naakt door de kamer huppelen kon nu uitgeprobeerd worden. Het enige wat jammer was van dit hostel, was dat de WiFi erg slecht was, normaal geen probleem maar ik zou hier ook met de kerstdagen zitten en wou dan toch wel graag even skypen met mijn familie. Ook lag het erg afgelegen en had je echt een scooter nodig om ergens te komen, hierdoor heb ik de eerste avond een take away maaltijd van de eigenaar gekregen, erg lekker maar eet zo moeilijk zonder bestek, maar van het reizen word je creatief en was hier ook een oplossing voor, namelijk een stuk komkommer gebruiken als lepel.
De volgende dag wou ik dus graag een scooter huren. Samen met nog 8 anderen werden we naar het centrum gebracht (dit was dezelfde locatie waar mijn andere hostel was). Helaas was alles hier nog dicht en heb ik samen met 2 anderen een ontbijt genuttigd in een bakkerij, croissant met chocola erop zo lekker! Het huren van een scooter bleek nog niet zo gemakkelijk deze dag. 28 december is het hier namelijk kerst en was het erg druk op het eiland. Na meerdere tentjes af te zijn geweest kwamen we bij een verhuurder, hij zelf was er niet, de scooters wel inclusief de sleutels. Het was dus erg verleidelijk om die mee te nemen. Na een uur wachten was de eigenaar terug en was het eerst alleen mogelijk 1 scooter te huren, na wat mooie praatjes en de vrouwelijke charmes in de strijd hadden we het voor elkaar, 3 scooters.
Het meisje heette Caroline en kwam uit Zweden, de jongen heette Robert en kwam uit Schotland. We besloten om met zijn drieën op weg te gaan naar de seven wells waterval. De scooters, wat een race monsters, binnen een paar seconden zat je op 60 en heb de 95 aangetikt (sorry heit en mem). De wegen zij hier een stuk beter dan in Thailand, maar het verkeer blijft een chaos. Links en rechts vliegen ze om je heen, natuurlijk doen wij lekker mee en ben ik ook zo'n irritante scooter rijder voor de automobilisten.
De waterval die we bezocht hebben was echt schitterend. Hier hebben we ook lekker in het water gedobberd.
Op terugweg is Robert helaas onderuit gegaan met zijn scooter. Ik zag het gebeuren in mijn spiegel doordat ik op dat stukje zelf ook slipte, met 50 km/h is hij lelijk ten val gekomen en heeft daarbij zijn sleutelbeen gebroken. De verpleegkundige vaardigheden dus weer even opgelapt. Met het meest verschrikkelijke eerste hulp pakketje, hierdoor erg creatief geweest en een brede das gemaakt van de vlag van mijn club die ik bij me had. Terugweg eerst langs scooter verhuur om alles uit te leggen en door naar het ziekenhuis. Wat had die weer praatjes en zo stoned als een garnaal van de medicijnen hebben we hem weer meegenomen, jawel achterop de scooter. Die avond heb ik genoten van een heerlijke bbq met alle mensen in het hostel het was namelijk Christmas evening.
Dag 2 heerlijk uitgeslapen en ben ik alleen met Caroline op pad geweest naar het strand. We wouden graag gaan parasailen en hebben dit met zijn tweeën gedaan. Super tof om te doen, wat een uitzicht en wat een kick om daar in de lucht te hangen. Helaas was de landing wat minder en lagen we bijna in het water en lag Caroline bovenop mij.
Terug op het strand zou ik bellen om helikopter vlucht te boeken. Dit had ik van mijn ouders cadeau gekregen voor kerst en dat moest natuurlijk wel gebruikt worden.
Helaas was het de volgende 2 dagen dicht en was ik daarna niet meer in Langkawi, hals over kop dus daar naar toe gegaan om alsnog deze vette ervaring te doen.
Ik was de laatste en had daardoor een privé vlucht met een erg jonge piloot. Het was de beste tijd om een rondje te vliegen want je kon de zonsondergang zien. 20 minuten vol verbazing gekeken naar alle mooie dingen. Wat een toffe ervaring en super vet om te doen. Terug op de grond nog wat trillende handjes van de adrenaline die door het lichaam heen gierde.
Dag 3 ben ik samen met Tim en Caroline op pad gegaan. Tim was naar hetzelfde hostel gekomen, maar had nog geen scooter. Daarom maar bij mij achterop. Ik weet niet wat het is met de jongens, maar hij zat te schaken achterop, jongens wat een watjes...
We zijn vroeg op pad gegaan omdat we de kabelbaan wouden bezoeken en dit scheen erg druk te zijn. Na een ontbijt buffet in een hotel waar we ons oneerbiedig hebben vol gegeten bleken meer mensen dat idee te hebben. We moesten maar liefst 4 uren wachten om een kaartje te kopen, daar hadden wij dus geen zin in en hebben we per persoon €10 extra betaald om met de express line te gaan. Een ontzettend goede keuze want binnen 5 minuten zaten we in de kabelbaan.
Bovenop de berg een waanzinnig mooi uitzicht over het eiland. Er was ook een skybridge waar je over heen kon lopen en mooie foto's kon maken.
's Middags hebben we nog even op het strand vertoeft waar ik denk ik wat te lang in de zon heb gezeten en mijn migraine weer kwam op spelen.
Caroline en ik moesten aan het einde van de dag onze scooters inleveren en Tim zou één huren. De makkelijkste oplossing was dan dus ook met zijn 3en op de scooter. Prima geen probleem doen we even, we are locals. De mensen onderweg moesten wel lachen, maar we hebben het gered.
De volgende dag heb ik afscheid genomen van Tim en Caroline. Wel heel jammer want heb met Caroline echt een ontzettend gekke en mooie tijd gehad.
10 uur was ik al aanwezig op het vliegveld en moest ik 5 uren wachten. Heerlijk naar mensen zitten te gleuren want dat doe ik graag.
Na een uurtje vliegen geland in Kuala Lumpur, deze stad word hier KL genoemd. Met een hele routebeschrijving moest ik me met een openbaar vervoer naar het hostel zien te krijgen. Dit ging opzich best goed. Vanaf het station was het 20 minuten lopen naar mijn hostel. In die 20 minuten heb ik wel 10 zwervers gezien, ben ik wel 15 keer aangesproken en was ik uiteindelijk blij dat ik bij het hostel was. Ik deelde de kamer met 5 anderen. Klein kamertje met 3 stapelbedden en een geur die niet echt aangenaam was.
Ik had in totaal 1 hele dag in Kuala Lumpur en wou deze dan ook goed benutten door de hoogtepunten te bezoeken in KL. De host van het hostel gaf mij allemaal tips mee voor de metro en zo ben ik mijn avontuur om 9 uur 's ochtends begonnen. Na klein uurtje reizen kwam ik aan bij de buta caves. De Mexicaanse meiden van de groepsreis hadden dit mij verteld. Dit is een grot met daarvoor een trap van 290 treden en een grote budha, binnen in de grot scheen een tempel te zijn. Na zweet en zweet boven aangekomen viel het hier binnenin wat tegen. In het eerste gedeelte waren ze aan het bouwen waardoor het meer een werkput leek, verderop stond te tempel, kleiner dan ik had verwacht maar goed. De grot zelf was wel erg bijzonder. Boven de tempel was de grot open waardoor de licht inval erg mooi was. Onderweg op de trap terug waren er allemaal apen. Wanneer je eten of drinken in je handen hebt ben je dit meteen kwijt want ze stelen alles. Vanaf de buta caves ben ik met de metro verder gereisd naar de petronas towers. Dit zijn de 2 bekende hoge torens die verbonden zijn met een soort brug in het midden. Deze torens worden hier de Twin towers genoemd. Wat mij op viel in de metro is dat de mensen heel erg vriendelijk zijn, zijn er oudere mensen aanwezig staan ze uit hun zelf op en geven hun plaats af aan de andere persoon, iets wat in Nederland nog wel eens beter zou kunnen. Bij mijn bestemming kon ik eerst de petronas niet vinden en vroeg een bewaker voor het gebouw waar het was, bleek het dat gebouw te zijn, ja als het zo hoog is zie je dat niet als klein meisje.
Van de toren wou ik natuurlijk foto's maken en ook een paar met mij er op. Ik vroeg een meisje die net haar familie op de foto had gezet of ze een foto van me wou maken. Dit werd wel een erg bijzondere foto want er kwamen familieleden bij op. Na mijn fotocamera kwamen hun telefoons, met elk familielid apart op de foto. Dit hadden 2 andere jongens ook gezien en wouden op eens ook met mij op de foto. Ik kon er wel bijna geld voor vragen want voelde net als een attractie. Later nog met 4 andere meiden op de foto en toen wou ik natuurlijk ook een selfie.
Genoeg gezien van de petronas towers en wou ik naar de KL tower om de stad eens van een trapje hoger te bekijken. Vanuit de hoogste toren in KL zag ik de prachtige skyline, iets mistig maar daardoor bleef het uitzicht waanzinnig. Vooraf moest ik er voor tekenen dat ik geen gekke dingen zou uitvreten op de hoogste verdieping, beetje apart. Inmiddels was het 5 uur geweest en hadden mijn voeten niet meer zo'n behoefte om te lopen. Met de metro ging ik terug naar mijn hostel. Per toeval kwam ik Tim tegen. Hij had iemand anders ontmoet en met zijn drieën hebben we gegeten. Na het eten wou ik wel snel terug naar mijn hostel, het werd al wat donker en ik vond het niet een fijn idee om alleen als meisje over straat te lopen hier.
Mijn laatste nacht in dit hostel. Mijn kamergenoot kwam 7 uur nog binnen wandelen na avondje stappen, iets minder voor de mensen die sliepen in de kamer.
Inmiddels ben ik weer terug in Bangkok en heb ik mijn vriendin Linda opgehaald van het vliegveld. Met trillende handjes stond ik te wachten. Super om dan op eens een bekend gezicht te zien die door de hoek om komt. Lekker Fries met elkaar spreken. Samen zullen we verder reizen naar Chiang Mai waar we oud en nieuw gaan vieren.
Bij deze wil ik iedereen alvast een spetterend nieuwjaar wensen met vele mooie dingen. Ik drink er zelf een lekkere cocktail op, iets wat op mijn bucketlist staat nieuwjaar vieren in een warm land.
Tot zover weer even een verhaaltje over mij.

Liefs Esmée